علی‌رغم شمار قابل‌توجه پژوهش‌هایی که درزمینۀ باغ و باغ‌سازی عصر قاجار صورت گرفته است، این پدیده همچنان نیازمند بازخوانی و مروری دوباره است. حساسیت زمانی این برهۀ تاریخی، ضرورت بازخوانی و بررسی مجدد باغ را دوچندان می‌کند. این «حساسیت» اشاره به رویارویی با دنیای غرب و دادوستدهای فرهنگی با این تمدن دارد که برای جامعۀ ایرانِ عصر قاجار رقم خورد و در ماهیت و طراحی باغ، اثر خویش را نهاد. در طی این دوره، به‌تبع گسترش روابط ایران با غرب و گزارش‌های ایرانیان مشتاق از این تمدن، در کنار تحولات زراعت و کشاورزی که از زمان امیرکبیر به این‌سو، بخش اجتناب‌ناپذیر عرصۀ اقتصادی شد، طراحی باغ و بُستان هم تحت تحولات گوناگونی قرار گرفت. این کتاب در پانزده گفتار به بررسی و تحلیل باغ و باغ‌سازی قاجار و تبیین چرایی تحول این پدیده در این عصر می‌پردازد.