بهارستان، کتابی است در حکایات و اندرزهای اخلاقی به نثرِ ساده و مسجّع؛ آمیختگی این کتاب با نظم، آن را در زمرۀ شایسته‌ترین تألیفاتی قرار داده است که در اقتفایِ گلستانِ سعدی به رشتۀ تحریر درآمده است.
عبدالرّحمان جامی (۸۹۸-۸۱۷ هـ.ق) با احاطه‌ای که به زوایایِ نهان و آشکارِ زبان و ادب فارسی، عربی، مبانیِ معرفتیِ اسلامی، ذوقِ هنری و قریحۀ شاعری داشته است، به‌نیکی، از بهارستان، متنی برساخته که از همۀ آثاری که به تقلید از گلستان تصنیف شده‌اند، به این شاهکارِ زبانِ فارسی نزدیک‌تر است.
مصحّح، در این تلاش، کوشیده است براساس هفت نسخۀ خطّی، متنی منقّح و پیراسته از بهارستان فراهم آورد. اشاره به برخی از اختلافاتِ نسخ و گزینشِ مواردِ اصحِّ آن در به دست دادنِ متنی منطبق با سبکِ نوشتاریِ جامی و افزودنِ تعلیقاتی مستوفا با هدفِ دریافتِ مناسب‌ترِ مفهومِ متن از اقداماتی است که در تدوین این دفتر به کار رفته است.
 

مطالعه ۲۰صفحه ابتدایی کتاب