تائو  ت چینگ نام یک اثر ادبی باستانی چینی است که چون کتاب مادر در آیین تائو محسوب می‌شود  و از حیث اهمیت می‌تواند با کتب اصلی ادیان دیگر چون قرآن و انجیل قابل مقایسه باشد. این کتاب منسوب به لائوتسو یا لائوتزو است. به لحاظ لغوی عنوان کتاب از سه جزء تشکیل شده که برای سهولت می‌توان آنان را به «نوشتار» و «راه» و« فضیلت» ترجمه کرد.

 موضوع اصلی و مرکزی تائو ت چینگ آیین تائو (راه) است. مقصود آن است که راهی در هستی هست که راه هستی است و همه اجزای هستی از جمله انسان‌ها اگر به راه هستی بروند به سرانجام مطلوب و تقدیر شده خود خواهند رسید. نمونه‌های مهم را در طبیعت می‌بینیم از جمله آب. فضیلت‌ها هم از رفتن در راه هستی بر می‌آیند. 

کتاب حاوی کلمات و جملات رمز آلودی است که دارای معنای واضح نیستند ولی قابل تفسیر هستند.  هر فصل شامل تنها چند سطر است.

طبیعت و مظاهر طبیعت مثل کوه‌ها، دره‌ها، دریاها، رودها، جنگل‌ها و خصوصاً آب بسیار مورد اشاره قرار گرفته‌اند، زیرا این مظاهر همه در وجود و کار خود نشانگر راه اصلی هستی هستند. 

انسان‌ها و جوامع انسانی هم به عنوان کسانی که می‌توانند راه هستی را طی و به مقصود از وجودشان برسند و یا راه را گم کنند مورد اشاره قرار گرفته‌اند.

عموماً تائو ت چینگ با طبیعت شناخته می‌شود.

آئین تائو و کتاب تائو ت چینگ منشأ پیدایش سبک زندگی و هنرها و حتی ورزش‌ها ی رزمی بوده‌اند، ازجمله تای چی، کنگ فو و فنگ شویی.

مطالعه ۲۰صفحه ابتدایی کتاب