شانس تاریخی‌ای که نصیب من و چند نفر دیگر شد این بود که ما در دوران طلایی نقد فیلم، وارد عرصه شدیم و هر کسی هم در جای خود قرار گرفت. شاید به دلیل نثر ساده‌ای که داشتم و دارم و اینکه در نوشته‌هایم همیشه حواسم بوده که اینها را قرار است جوان‌هایی بخوانند که علاقه‌مند به سینما هستند و باید به آنها کمک شود تا رشد کنند، در دوره‌ای مطرح‌ترین منتقد شدم. یک بار در نظرخواهی از خوانندگان مجله‌ی «فیلم»، من نفر اول شدم و نفر دوم نمی‌دانم «گلمکانی» بود یا «مهرابی».

*    *     *

واقعیت این است که همه‌ی ایدئولوژی‌ها برای هنر چهارچوب درست می‌کنند و اجازه نمی‌دهند هنرمند مسیر طبیعی خودش را طی کند. به هنرمند می‌گویند که تو باید در این قوطی رشد کنی! خب کار جایی می‌رسد که قد و قواره‌ی هنرمند از آن چهارچوب بلندتر و بزرگتر می‌شود و می‌خواهد از آن بیرون بپرد و فضاهای دیگری را کشف کند.

مطالعه ۲۰صفحه ابتدایی کتاب