در نیمۀ دوم قرن گذشته تصور می‌شد که مردم‌سالاری می‌تواند مشکلات جوامع عقب‌افتاده را رفع، اقتصادهای رانتی را اصلاح و خشونت را مهار کند و توسعه و رفاه به ارمغان آورد. ولی تجربۀ دموکراتیزاسیون در بسیاری از جوامع نشان داد که نه تنها آزادی و دسترسی باز حاصل نشد بلکه چرخه‌های اسفباری از بی‌ثباتی، عقب‌گرد، خشونت و جنگ‌های داخلی نیز شکل گرفت.
به راستی علت چیست؟ آیا ایراد از دموکراسی است؟ آیا می‌توان نهادهای جوامع غربی را عیناً در دیگر کشورها به کار بست؟ چه شروطی باید تأمین شود تا کشورهای تحت استبداد و دسترسی محدود، گذاری عاری از خشونت را به سمت دسترسی باز تجربه کنند؟ در کتاب حاضر داگلاس نورث و همکارانش در تلاش‌اند تا به پرسش‌های سرنوشت‌سازی از این دست پاسخ دهند.