کتاب «آفاق دانایی در سپهر تمدن اسلامی» بیان تجربه‌های فکری چند دهه زندگی بنده است. گفته آمد تا شاید نکاتی در آن برای نسل جوان باشد، نکاتی که بداند و مسیر تکراری را نرود. به نظرم بیش از درست‌ها، باید از غلط‌ها درس گرفت. در اولین قدم خواستم عرض کنم، کتاب حاضر ارزش خواندن ندارد، دیدم ناسپاسی است؛ هم به خاطر تلاش آقای زارع، و هم به خاطر مطالبی که از دیگران نقل کرده‌ام و بسا ارزش مرور داشته باشد. با این حال مصرّم بر این که مطالب مربوط به شخص من ارزش خواندن ندارد؛ گره‌ای از مشکلات نمی‌گشاید و بیشتر سرگرمی است. طبیعی است که دیگران مثل من فکر نمی‌کنند و خیلی از اوقات از من می‌خواستند شرحی از آنچه در کارهای نوشتنی بر من رفته، بنویسم. اکنون این کار همان است. آقای حامد زارع، دوستی که ایشان را در سال‌های اخیر شناختم، بسیار علاقه‌مند به مسائل اندیشه‌ای ایران است، جستجوگری که سعی هم می‌کند افکار مختلف را درست بفهمد، هر کسی را از نظر فکری در جایگاه خودش بشناسد، و اندیشه‌های او را در مقایسه با افکار دیگران بسنجد، تعریف کند و از تأثیر آن در جامعه معاصر مطلع باشد. او این تجربه را در اختیار دیگران می‌گذارد و این تلاشی بسیار سودمند و با ارزش است.