تحقق توسعه و دموکراسی با نقش و کارکرد دولت توسعه‌خواه، با یک بینش صحیح، استقلال ریشه‌دار، بوروکراسی کارآمد، حکومت قانون، استقلال قوه قضاییه، و فعالیت احزاب و رسانه‌ها و بخش خصوصی، از مهم‌ترین دغدغه‌های کشورهای در حال توسعه است. اما رژیم‌های پدرسالار، خودکامه و استبدادی بر خلاف دولت‌های توسعه‌خواه، بزرگترین مانع تحقق توسعه و دموکراسی و حل و رفع مسائل و مشکلاتی نظیر فقر، بیکاری و شکاف‌های طبقاتی و ستم و سرکوب و هرج و مرج و بی‌قانونی در این کشورها هستند. کتاب حاضر تجربه کشورهای آسیای شرقی و جنوب شرقی و آمریکای لاتین را در این رابطه و با توجه به ماهیت و سیاست‌ها و عملکرد دولت‌ها بررسی و مقایسه کرده است. به باور نویسنده، حتی روند جهانی شدن هم نتوانسته رژیم‌های پدر سالار را تضعیف کند و این رژیم‌ها در این روند مجهزتر شده و استبداد را بازتولید کرده‌اند و هرچه درجه و میزان پدرسالاری بیشتر بوده و دولت بیشتر جنبه  شخصی و خودکامه داشته، امکان تحقق توسعه و دموکراسی هردو، کمتر بوده است.

مطالعه ۲۰صفحه ابتدایی کتاب