کتاب شرح جنون از سید احمدرضا بهشتی شیرازی نویسنده و پژوهشگر شناخته‌شده است. این کتاب تفسیر موضوعی دیوان خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی می‌باشد اما براساس سبک مخصوص خود نویسنده.

در بخشی از کتاب شرح جنون می‌خوانیم:

حدود ششصد سال است بر خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی دروغ می‌بندند. حدود ششصد سال که مدعیان و منکران و خودبینان این شاعر آسمانی و پهلوان میدان معرف و چشم و چراغ همه شیرین سخنان را ملعبه اغراض و دکان داری و فضل فروشی خود کرده‌اند. شاخه نبات او را نمی‌فهمند و معشوقه او می‌پندارند. سمرقند و بخارای او را در نمی‌یابند و داستان ملاقات او با تیمور خون ریز را جعل می‌کنند. رمز و راز زندان سکندر و ملک سلیمان را نمی‌دانند و آن را شیراز و یزد و اصفهان می‌نویسند. نمی‌گویند او کشته کیست و شهید چیست، می‌نویسند «… مفهوم نشد که به چه مناسبت اطلاق کلمه شهید بر او شده است» شهر عشق و جلوه‌های جمال و جلال یار و کرشمه معشوقی او را در نمی‌یابند و داستان شش دختر شیرازی را می‌سازند و بر سر زبان‌ها می‌اندازند. دردانه او را آلت شرم معنی می‌کنند.عابدان آفتاب را مجوس می‌نویسند و گربه عابد کتاب کلیله و دمنه را به عاشقی چون عماد فقیه نسبت می‌دهند. یکی او را شاعر مداح می‌خواند و رمز و راز شاه و وزیر را در شعر او نمی‌بیند. یکی او را شاهدباز می‌گوید و نظربازی عاشقان و عارفان را نمی‌فهمد. یکی او را کفرگوی یک لاقبا می‌خواند و نقش خویش در آیینه صاف و پاک او می‌بیند.

نشر روزنه کتاب شرح جنون را در سال ۱۴۰۰ منتشر کرده است.